หากมองแต่ฟ้า....จะเห็นพื้นหญ้าที่สวยงามได้อย่างไร

 

Photo credit: tommy@chau / Foter / CC BY

อย่ามองแต่ฟ้า ที่สูงเกินตาประจักษ์ ความสุขข้างล่าง มีได้ไม่ยากเย็นนัก

บางครั้งเราใช้ชีวิตที่รีบเร่งแต่จะหาเงินทอง หาความสบายให้กับชีวิต  เหมือนมองหาความงามที่ยิ่งใหญ่ของฟ้า  จนไม่เหลือบมองพื้นหญ้าที่เราก้าวเดินทุกวัน ไม่มองเห็นสิ่งรอบตัวเรานั้นเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร   ค่อยๆใช้ชีวิต ให้มัน slow life มองหาความพอเพียงแล้วชีวิตเราจะมีความสุข

ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา  จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร  แค่บินไปให้ถึงฝั่งเท่านั้นพอ

ถ้าโกธรกับเพื่อน  ให้มองคนไม่มีใครรัก ถ้าเรียนหนักๆ มองคนอดเรียนหนังสือ ถ้างานลำบาก มองคนอดแสดงฝีมือ ถ้าเหนื่อยงั้นหรือ มองคนที่ตายหมดลม

ถ้าขี้เกียจนัก  มองคนไม่มีโอกาส ถ้างานผิดพลาด มองคนไม่เคยฝึกฝน ถ้ากายพิการ มองคนไม่เคยอดทน  ถ้างานรีบรน มองคนไม่มีเวลา

ถ้าตังค์ไม่มี มองคนขอทานข้างถนน ถ้าหนี้สินล้น มองคนแย่งกินกับหมา ถ้าข้าวไม่ดี มองคนไม่มีที่นา  ถ้าชีวิตแย่ มองคนที่แย่ยิ่งกว่าเรา

การใช้ชีวิต ที่ slow life  ลงมาบ้างทำให้เรามีโอกาสสำรวจชีวิตรอบข้าง มองหาสิ่งที่ขาดยิ่งกว่าชีวิตของเรา  เราไม่ได้ทุกข์หรือสุขอยู่คนเดียวในโลกนี้ ยังมีความทุกข์ยิ่งกว่า

ไม่จำเป็นต้องรวย....มีความสุขแบบที่เรามี....แค่นี้ก็พอเพียงแล้ว

ที่มา : เข็มทิศชีวิตชี้ธรรม

ภาพประกอบ :http://foter.com/

dazy

Author & Editor

ข้าพเจ้าขอตั้งจิตอธิษฐาน ขออุทิศบุญกุศลจากการทำ Blog “กำลังใจ” ให้แก่คุณบิดามารดา เจ้ากรรมนายเวร เจ้าเกณฑ์ชะตา ขอให้ท่านได้รับผลบุญนี้ แล้วโปรดอโหสิกรรม และอนุโมทนาบุญนี้แก่ข้าพเจ้า ท่านใดมีทุกข์ ขอให้พ้นทุกข์ ท่านใดที่มีความสุข ขอให้สุขยิ่งยิ่งขึ้นไป

หากท่านข้ามพ้นอุปสรรค ด้วยกำลังใจและข้อคิดดีดีของ ฺBlog กำลังใจ โปรดเผยแพร่ Blog กำลังใจ ไปยังผู้ที่ต้องการกำลังใจต่อๆไป เพราะการให้ธรรมมะเป็นทานเป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่