ยอมรับ ยอมเรียน เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส

#กำลังใจ #มงคลชีวิต  #Dhamma for Life  

เมื่อเราต้องเจอกับภาวะวิกฤตในชีวิต เราจะทำอย่างไร

ชีวิตมนุษย์นั้นมีช่วงเวลาของมัน มีทั้งทุกข์และสุขปนไป แต่เมื่อสุขเราก็จะรื่นเริงกับความสุขนั้น ไม่คิดว่าจะมีวันที่ความทุกข์มาเยี่ยมเยือน ไม่เชื่อว่าจะมีความทุกข์เกิดขึ้นในโลก ไม่ยอมรับความเจ็บ ความตาย ความพลัดพรากจากกัน ความเสื่อมในลาภยศและทรัพย์สิน ทำให้เราเร่งมองหาแต่ความสุขไม่ยอมสัมผัสความทุกข์เลย ยิ่งหนีทุกข์ ก็ยิ่งขาดความสุข  เราจะทำอย่างไรเมื่อเราต้องเจอกับภาวะวิกฤตในชีวิต

#เผชิญหน้าความจริงอย่างมีสติ

เราต้องยอมรับความจริงนั้นอย่างมีสติให้เร็วที่สุด ถ้าเราไม่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น คอยแต่ทอดเวลาออกไปอีก ไม่เชื่อความจริง เราก็จะหาวิธีแก้ปัญหานั้นไม่ได้ หากเราเห็นสิ่งที่ทุกข์ก็ต้องพิจารณาทุกข์นั้น หนักหนาสาหัสแค่ไหน รับสัมผัสกับความเจ็บปวดในทุกข์ให้ได้ ให้รู้ว่าทุกข์ที่ได้รับนี้ เป็นอย่างไร เรียกว่าถ้าทุกข์เป็นน้ำผลไม้  ก็ต้องสัมผัสให้รู้สึกให้ได้ว่ามีรดชาดเป็นอย่างไร เปรี้ยวไป หวานไป และต้องรู้ให้ได้ว่ามันประกอบด้วยอะไร จากนั้นก็ต้องกลืนกินเพื่อยอมรับในรดชาดของทุกข์ว่าเป็นเช่นนี้  และเราต้องยอมรับทุกข์นั้น เมื่อเรายอมรับทุกข์นั้น สัมผัสกับมัน เราจะรู้ว่าทุกข์ที่เราทุกข์อยู่เป็นอย่างไร จิตใจเราจะเริ่มเปลี่ยนแปลง เปิดกว้าง สติจะเกิด และหากเรายอมรับได้เร็ว สติก็จะเกิดขึ้นเร็วทำให้เราค้นพบปัญหาของทุกข์นั้นได้ เพราะทุกข์นั้นเป็นของธรรมดาของโลก

#เรียนรู้กับสัจธรรมของชีวิต

อัชเชวะ กิจจะมาตับปัง โก ธัญญา มะรณัง สุเว

“ควรทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะใครเลยจะรู้ว่า ความตายจะมาเยือนในวันพรุ่งนี้” พระพุทธพจน์นี้เตือนใจให้เราไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต เราต้องเรียนรู้สัจธรรมของชีวิต ไว้เสมอว่า

1.   คนเราทุกคนเกิดมาแล้วต้องมีความแก่เป็นธรรมดา ไม่มีใครล่วงพ้นความแก่ไปได้

2.   คนเราทุกคนเกิดมาแล้วต้องมีความเจ็บป่วยเป็นธรรมดา ไม่มีใครล่วงพ้นความเจ็บป่วยไปได้

3.   คนเราทุกคนเกิดมาแล้วต้องมีความตายเป็นธรรมดา ไม่มีใครล่วงพ้นความตายไปได้

4.   คนเราทุกคนเกิดมาแล้วต้องมีความพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นธรรมดา ไม่มีใครล่วงพ้นความความพลัดพรากจากสิ่งที่รักไปได้

5.   คนเราทุกคนเกิดมาแล้วต้องมีกรรมเป็นของตนเอง เราทำกรรมใดไว้ ไม่ว่าดีหรือชั่ว เราจะได้รับผลของกรรมนั้น

เราควรเรียนรู้และพิจารณาสัจธรรมของชีวิตอยู่เนืองๆ  เพื่อเมื่อเกิดวิกฤตในชีวิตจะทำให้เราเห็นธรรมชาติของชีวิต ทำให้เรามีสติรู้แก้ปัญหาชีวิตได้อย่างรวดเร็ว และต้องไม่ลืมพิจารณา       การกระทำที่อุบัติขึ้นนั้นเป็นผลจากการกระทำของเราเอง เช่นใจของเราเอง คิดเอง หากใจไม่คิดเราก็ไม่ทุกข์กับสิ่งนั้น  เมื่อก่อกรรมสิ่งใด เราจะเป็นผู้ได้รับผลของกรรมนั้น

ที่มา : สบตากับความตาย ว.วชิรเมธี

ภาพประกอบ :

Photo credit: ebergcanada / Foter / CC BY-NC-ND

dazy

Author & Editor

ข้าพเจ้าขอตั้งจิตอธิษฐาน ขออุทิศบุญกุศลจากการทำ Blog “กำลังใจ” ให้แก่คุณบิดามารดา เจ้ากรรมนายเวร เจ้าเกณฑ์ชะตา ขอให้ท่านได้รับผลบุญนี้ แล้วโปรดอโหสิกรรม และอนุโมทนาบุญนี้แก่ข้าพเจ้า ท่านใดมีทุกข์ ขอให้พ้นทุกข์ ท่านใดที่มีความสุข ขอให้สุขยิ่งยิ่งขึ้นไป

หากท่านข้ามพ้นอุปสรรค ด้วยกำลังใจและข้อคิดดีดีของ ฺBlog กำลังใจ โปรดเผยแพร่ Blog กำลังใจ ไปยังผู้ที่ต้องการกำลังใจต่อๆไป เพราะการให้ธรรมมะเป็นทานเป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่